Over iceruns en UDF

Na een drukke periode met een nieuwe baan en een bruiloft, heb ik weer tijd voor zaken die echt belangrijk zijn; schrijven over motoren!
De Ural speelde een vlekkeloze hoofdrol bij onze trouwerij en na afloop besloot ik dat ze een upgrade verdiend had. Bij de Duitse Ural-fluisteraar in Oberhausen heb ik de beruchte handgranaatdynamo (die overigens zijn naam niet dankt aan de gelijkenis met een handgranaat, maar vanwege de eigenschap zonder waarschuwing vast te slaan en je blok aan gort te laten klappen) laten vervangen voor een betrouwbaar exemplaar. Ook werd er een open hartoperatie uitgevoerd aan de timingstandwielen, die vervangen werden door degelijke duitse precisie-exemplaren. German engineering tot en met dus, met als kers op de taart een afstelronde om je vingers bij af te likken. De Ural rijdt, loopt en stuurt beter dan ooit en zelfs de remkracht is haast overtuigend.

De terugrit van Oberhausen naar mijn werkplaatsje in Reeuwijk was hardcore, compleet met heftige onweersbuien en een storm die de topsnelheid hier en daar tot 70 reduceerde. Wat kon mij het schelen, het wordt niet leuker dan rijden op een Rus.
Ook vanmorgen vond ik het tijd voor een ritje. En dus tjoekelden we door stormachtige polders met een prachtige dreigende lucht boven ons. Wat ook dreigend bleek was de voorpartij die steeds harder om zich heen begon te slaan. Een korte inspectie in de berm bracht duidelijkheid; de voorband was bijna leeggelopen. Geen probleem voor Uralisten, want die hebben fabrieksaf een bandenpomp in de kofferbak van het span zitten. Eigenlijk gewoon een fietspomp, maar dan geschikt voor autoventielen, begrijpt u wel?
Nog nooit eerder had ik dit toonbeeld van pneumatisch vernuft zelfs maar in mijn handen gehouden en spoedig bleek ook waarom. In tegenstelling tot de kapitalistische fietspompen waarmee ik bekend ben, bleek deze pomp te zuigen in plaats van te blazen. Ideaal voor als je een band leeg wilt pompen, niet briljant voor wanneer deze al leeg is.
Dat brengt mij bij het begrip ‘UDF’ (Ural Delay Factor). UDF is een verzamelterm voor alle bijzonderheden die je al rijdend met je Rus tegenkomt. Een pomp die niet pompt, een klep die niet klept, of een tandwiel dat heel niet wielt. Zelfs een eenvoudige tankstop (Russen zijn dorstig) duurt lang, omdat je aan de praat wordt gehouden door willekeurige voorbijgangers. Waarom we ooit met z’n allen angst hadden dat de Russen zouden komen is mij volstrekt onduidelijk, de UDF in acht nemend is een rit van Moskou tot Utrecht een vijfjarenplan.

Maar goed, als je dan eenmaal rijdt is het wel ontzettend leuk. Dat bewijst ook het onderstaande filmpje dat ik graag met jullie wil delen. Vergeet Dakar, vergeet Mongolië, vergeet uw tripje naar de Veluwe; het Baikalmeer, dáár moeten we zijn! Kijk dan naar die bazenbeelden… Ik heb ‘m in ieder geval op m’n bucket list gezet!