Project Enfield Bullet 350 – Operatie motorblok

Zoals dat gaat met nieuwe projecten, begon ik vol goede moed de dag na de aankoop van mijn oude Indiaanse schoonheid aan het demonteren van het motorblok. Aangezien het motorblok een onderdeel van het frame is, bleek dat nog niet zo snel en makkelijk te gaan dan ik aanvankelijk had verwacht. Tijdens het demonteren van de ophanging vooraan kreeg mijn enthousiasme een eerste klap te verwerken. Achter de ophanging – op het enige onzichtbare plekje van het motorblok – kwamen wat ingewanden piepen door het carter. %@&#§µ$!!! Dat betekent dus heel wat schade binnenin en ook al minimum een nieuw carter. Ik doe de deur van mijn garage dicht en laat alles twee dagen onaangeroerd staan, terwijl het verwerkingsproces zijn werk doet.

Twee dagen later gooi ik het motorblok op de werkbank. De operatie – we kunnen nu misschien beter van een autopsie spreken – kan beginnen.

Cilinderkop

Op zoek naar wat er nog allemaal schadevrij is aan het motorblok start ik met het demonteren van de cilinderkop. De kleppendeksels gaan er af en ik zie meteen dat dit niet de eerste keer is geweest. Een overijverige zelfsleutelaar heeft met een schroevendraaier aanslag van de wand lopen krabben. De kleppen zelf zijn wel nog in goede staat – dat is toch al een begin.

Ik haal de klepstoters en asjes weg en draai de cilinderkop los. Na een uur heffen en sleuren en bekijken of ik toch geen boutje vergeten ben bleef de cilinderkop nog steeds muurvast zitten. Ik kreeg de tip om met een hefboom te werken en dus ging ik heel voorzichtig te werk om via een hefboom heel erg zachtjes de cilinderkop los te tikken. Vijf minuten later had ik de kop in handen.

Eindelijk had ik zicht op de zuiger en de cilinder. Ook deze bleken nog in goede staat te zijn! De moed sijpelde terug stilaan binnen.

Koppeling

Om makkelijker aan het motorblok zelf te kunnen werken, wou ik eerst de versnellingsbak en het motorblok van elkaar splitsen. Daarvoor moest zowel de koppeling als de alternator gedemonteerd worden. Het viel me enorm op hoe makkelijk alle boutjes loskwamen. Dat deze in een bad met olie zaten heeft daar natuurlijk wel zijn invloed op gehad.

De koppeling kwam snel los en is nog in goede staat. De koppelingsplaten hebben wel duidelijke gebruikssporen maar kunnen volgens mij wel nog hergebruikt worden. Alweer een meevaller.

Alternator + splitsen motor en versnellingsbak

De alternator moest er ook aan geloven. Ook hij ziet er nog goed uit voor zijn leeftijd. Daarna kan ik de kast met de primaire aandrijving gaan demonteren en valt de versnellingsbak los van het blok na het lossen van vier tapeinden.

Het kleine motorhart blijft nog over op de operatietafel.

Cilinder

Nu enkel het motorblok zelf overblijft, begin ik aan het lossen van de cilinder. Die blijkt behoorlijk vast te zitten, maar komt toch los na zachte tikjes met een houten blokje en veel geduld. Naar mate dan de cilinder steeds meer uit het carter komt, merk ik een haarscheurtje op. Is het wel een haarscheurtje? Enkele tikjes verder komt er wel degelijk een scheur te voorschijn. Even later heb ik de cilinder in mijn handen.

De cilinder is toch kapot geslagen in het blok. Dat was initieel niet zichtbaar. Ik had gehoopt van de cilinder en de zuiger toch nog te kunnen recuperen, maar nu zal de zuiger vast ook wel aan gort geslagen zijn… De operatie wordt steeds meer een autopsie en de kostprijs voor een reparatie stijgt met de minuut.

Openmaken van het carter

Nu de cilinder verwijderd is, kan het carter geopend worden. Dat gaat vrij vlot, enkele boutjes lossen en de carterhelft kan gedemonteerd worden. Ik mik voorzichtig een schroevendraaier tussen het kapotgeslagen deel – het is toch al naar de haaien – en wrik de carterhelft los.

Dit is het moment waar ik al die uren sleutelen naar heb toegeleefd. Het hart van de motor – en de bijhorende schade – zal zichtbaar worden. In ware slow-motion til ik het blok los. Een trieste aanblik staart mij aan. De big-end van de drijfstang is afgebroken en heeft zich door het carter, de zuiger en de cilinderwand geboord. Op de zuiger zijn sporen van een warmloper zichtbaar, waarschijnlijk is dat de oorzaak van de breuk. De zuiger en drijfstang zien er nog nieuw uit en de borgpin heeft ook gebruikssporen, dus misschien werd de motor na een eerdere ‘herstelling’ niet goed ingereden. Misschien zat er te weinig olie in? Mogelijkheden zijn er genoeg.

Wanneer ik het deksel van de timing verwijder, wordt snel duidelijk dat ook daar niet alles pluis is. De tandwielen van de nokkenasjes zitten nogal geklemd, en het aandrijfwiel op de krukas zit zelfs muurvast doordat de krukas een dikke tik heeft gekregen.

Feit is dat cilinder, zuiger, drijfstang en beide carterhelften naar de haaien zijn. Verder zal ook de krukas een geweldige klap gekregen hebben en gericht moeten worden. Ik moet de waarheid onder ogen durven zien. Op zondag 4 juni 2017, om 21u17 werd de patient dood verklaard.

Is dit het einde van het project? Beslist niet! Wordt vervolgd…