Review: Zero DSR ZF13.0 elektrische motorfiets

Zero Motorcycles

We kunnen ze met recht en rede de pioniers van het elektrisch motorrijden noemen. Zero Motorcycles uit Californië heeft zich de laatste jaren geprofileerd als het Tesla van de motorfietsen. Stilaan aanvaardbaar qua prijs en actieradius, een goed uitgebreid dealernetwerk en verkoopcijfers die voldoende zijn om te overleven en te innoveren. Bovendien zien ze er nog eens goed uit ook. Maar rijdt het ook zo goed als al die groene jongens op elektromotoren beweren? Wij gingen een dagje Zero’s testen en dompelden ons onder in de wondere wereld der zoemers.

Zero SR uit 2015

De eerste motorfiets die ik tussen de benen krijg is een Zero SR van bouwjaar 2015. Hij heeft nog een ouder model batterijpack, een ZF 11.4 zoals dat heet. Momenteel zitten ze bij hun topmodellen aan ZF 13.0, en dat is toch al gauw zo een anderhalve ZF meer… Dat wil dus zeggen dat je respectievelijk 11.4 of 13.0 kW opgeslagen krijgt in je batterij.

Na wat uitleg kan ik beginnen aan mijn ontmaagding qua elektrisch rijden. Ik draai de contactsleutel om, en het enige wat er gebeurt is dat het dashboard oplicht. Ik grijp naar de koppeling die er niet is en start voorzichtig in Ecomode.

Het valt me meteen op dat ze niet stil zijn zoals je vaak hoort, de motor is echt wel een zoemer. Veel stiller uiteraard dan een plofmotor. Wat vooral opvalt is de soepelheid waarmee je vertrekt – doordat je niet meer moet koppelen – en vooral het gebrek aan trillingen. De zithouding is aan de sportieve kant en de fiets voelt ook echt als een kleine motor aan.

Het dashboard is helder en duidelijk. Centraal staat je snelheid, links staat in het groot je resterende batterijcapaciteit. Verder heb je een tripteller, de resterende range, de rijmodus (eco, sport of custom) en je huidige batterij verbruik. Dat batterijverbruik kan ook positief zijn, wanneer je remt wordt de remkracht immers geregenereerd en wordt de vrijgekomen energie opnieuw in de batterij opgeslagen.

De Zero SR is enkel verkrijgbaar in de versie ZF 13.0 voor 18.590 euro. Daarvoor kan je 259 kilometer in de stad rijden, 130 kilometer op de snelweg en 174 kilometer gecombineerd. Wil je je range nog upgraden naar respectievelijk 325 kilometer in de stad, 163 kilometer op de snelweg en 217 kilometer gecombineerd, kies je voor de versie ZF 13.0 + Power Tank en leg je 21.635 euro neer.

Zero DSR uit 2017

Na de korte rit op de SR, was het tijd voor een uitgebreide test met een Zero DSR bouwjaar 2017. Meteen valt op dat die veel groter lijkt dan de SR. Je zit meer in de DSR en je zit heel wat steviger en rechter in het zadel. Het voelt echt aan als een motor waar je het lange tijd op kan uithouden. Mijn testexemplaar is eentje die is omgebouwd voor de politie en een weekje later naar de respectievelijke politiezone gaat, vandaar dus dat een en ander moest afgedekt worden.

De J.Juan remklauwen en enkele remschijf vooraan zijn meer wel voldoende. De voorrem is goed doseerbaar en bijt zich goed vast. Aangezien er geen ABS voorzien is, is het wel in begin wat opletten dat ik mezelf niet onderuit rem. Na een tijdje leer ik ook minder te remmen, zodat er meer energie wordt opgeslagen via regeneratie bij het remmen op de motor.

Ook bij de DSR kan je je rijmodus aanpassen. Wanneer ik ‘Sport mode’ selecteer, komt het beest in de DSR los. Ik draai het gashendel open en de Zero spurt in enkele seconden naar de 100 km/u, terwijl het in mijn hoofd wat lichter wordt… Er zit een raket verscholen in de DSR! Zo braaf en goed hij rijdt in Ecomodus, zo een donder krijg je op je blije bakkes wanneer je in sportmodus begint te rijden. Je batterijpercentage zie je dan wel sneller wegebben dan het bloed in je hoofd. Je beschikt dan ook over maar liefst 146 Nm voor slecht 190 kilogram rijklaar. Dat merk je veel meer dan de 68 pk. Wanneer je het gashendel tot het einde draait, blijkt de topsnelheid rond de 150 km/u te liggen.

Zero’s worden aangedreven door een riem. De riemen van de eerste generatie Zero’s wouden wel eens klappen, maar bij modeljaar 2017 zou dit volgens de Amerikanen verleden tijd moeten zijn. Een riem zorgt voor een soepele en vlotte start, je hebt geen greintje last van on/off effect. Bijkomend voordeel van een riem is dat hij onderhoudsvrij is.

Na 25 kilometer afwisselend op Ecomodus en Sportmodus gereden te hebben, is er nog 87 % van de batterij over. Dat wil dus zeggen dat de opgegeven range voor gecombineerd verbruik van 153 kilometer makkelijk haalbaar is. Wanneer je een woon-werk traject van rond de 100 kilometer hebt, is dit dus prima voldoende. Zeker als je weet dat Zero claimt dat je pas na 533.000 kilometer 80% van de capaciteit van de batterij overhoudt.

De Zero DSR heeft dezelfde prijzen als de SR. Voor een Zero DSR ZF 13.0 van 18.590 euro geraak je 237 kilometer ver in de stad, 113 kilometer op de snelweg en 153 kilometer gecombineerd. Wil je meer, dan kan je ook hier opteren voor de Power Tank en leg je 21.635 euro neer. Daarmee kom je dan wel 296 kilometer ver in de stad, 142 kilometer op de snelweg en 192 kilometer gecombineerd.

Besluit

Een Zero koop je niet om naar Australië te rijden. Een Zero is gemaakt voor de forenser. Het is de ideale woonwerk motor, vooral als je nog een ploffer hebt voor de weekendjes en reizen die je wil gaan maken. Als ik naar mezelf kijk, merk ik dat slechts een erg klein aandeel van mijn totale kilometers naar reisjes naar Australië gaan. 99% van mijn ritten zou dus prima met zo’n Zero kunnen gebeuren. Neem daar de unieke rijervaring bij en de kans dat het volgende woonwerkpaard een zoemer wordt is dus heel groot geworden.

Als de prijs nog iets zakt en de range nog iets omhoog gaat, is het echt de moeite. De kwaliteit van de Zero fietsen is erg hoog: de onderdelen zijn van uitstekende kwaliteit, nette lasnaden en alles ziet er goed uit. Je krijgt dus wel waar voor je geld. Alle motoren hebben 5 jaar garantie op hun batterijpakket.

Ik raad iedereen af om een testrit te gaan maken: je leven gaat niet meer hetzelfde zijn. Je kritiek gaat smelten als sneeuw voor de zon. Je wilt er een!