Sinds twee maanden ben ik verzeild geraakt in een eindeloze marktplaats zoektocht naar een vervanger van mijn huidige motor Trudie, een XL600V PD06 Transalp uit 1995. Eigenlijk wil ik helemaal geen nieuwe motor, maar Trudie is moe aan het worden.
Langs de Transfăgărășan in Roemenië.
Mijn zoektocht naar een nieuwe allroad kent nog geen succes. Het is eerder één groot drama. Ik, die nog nooit een motor had laten staan, sta inmiddels berucht als de ‘nee-zegger’. Maar dat is niet zonder rede. Alle verkopers zijn tot nu toe de grootste leugenaars en oplichters die ik in mijn motorcarrière ben tegengekomen. Showroomstaat kan makkelijk betekenen dat de motor in puin is gereden, bij elkaar is geschraapt en opgepoetst. Een motor in technische goede staat is een motor die stottert, olie pist en waarvan alle kuipbevestigingspunten zijn afgebroken. Het zijn veelal zaken die op foto’s niet te zien zijn en bij kruisverhoor aan de telefoon verzwegen worden.
Het gaat zelfs zo ver dat ik twijfel mijn zoektocht naar een nieuwe alp op te geven en voor een BMW te kiezen. Sinds BMW zich heeft ingenesteld in mijn motorvriendenkring, ben ik in contact gekomen met dit volk. In tegenstelling tot Honda rijders, krijg je van hun wel meteen koffie. Mankementen worden direct benoemd en aangewezen, ook al zitten ze diep verscholen. En praten over motorrijden gaat prima af, want het zijn in de meeste gevallen, net als ik, doorrijders en liefhebbers van techniek. Mijn flirt met BMW gaat niet onopgemerkt. Honda vrienden voelen zich verraden en BMW rijders vragen zich af of ik niet al eens gedacht heb om mijn snor te laten staan (geen grap). Maar ik weet het allemaal niet meer.
Toevallig staat er ook al een jaar lang een Suzuki DR350S bij mijn ouders onder de carport geparkeerd. Deze motor moest ik hebben na het zien van de fantastische reisfilms Mondo Enduro en Terra Circa, waarin een groep idiote Engelsen low budget de wereld rondreizen.
http://www.youtube.com/watch?v=beEXfEdpDrk
Nadat ik samen met een motormaat op een DR350 een grote reis had gemaakt, was ik om. Op het eerste gezicht zal dit voor veel mensen niet de motor zijn waar mee ze op reis willen gaan. Het heeft weinig cc’s, een lage topsnelheid, je trilt de ballen uit je broek aangezien het een één cilinder is en door zijn lage gewicht is die erg instabiel.
Col de Sommeiller in de alpen op de Frans-Italiaanse grens.
Maar wie in de geest van Mondo Enduro denkt, ziet de perfecte wereldreis motor. Het is wellicht afzien op de Deutsche Autobahn, maar het is een feest in de bergen. En dat is nu juist waarvoor ik op reis ga. Je kan gaan en staan waar je wilt, de mooiste wildkampeerplekjes zijn makkelijk te bereiken. En het rijdt nog zuinig ook, 1:26 is bij constante snelheid goed haalbaar. De motor is luchtgekoeld en heeft geen elektrische start, waardoor het geheel technisch simpel in elkaar steekt. Alleen de standaard 9 liter tank is een probleem. Maar op moment van schrijven is er al een aftermarket Acerbis 16 liter tank onderweg. Ik ben even klaar met mijn zoektocht naar een nieuwe motor en heb besloten voorlopig het avontuur aan te gaan op Suzy, mijn Suzuki DR350S.
