De oplettende motoravonturist lezer weet het waarschijnlijk al, de halve crew van deze site is inmiddels weer thuis van een fantastische reis. Soms viel het tegen, zoals het motorfestival en het chaotische verkeer in Italië. Maar soms werden we ook enorm verrast. We zijn het er allemaal over eens dat Griekenland toch wel het hoogtepunt was. De dorre natuur met prachtige rode bergen, de gastvrijheid, het heerlijke eten in de pittoreske havenstadjes en de mooiste snelweg die ik ooit bereden heb met als afsluiter een heerlijk luxe hotel dat zelfs voor de studenten onder ons goed betaalbaar was. De reis vervolgde door Macedonië en natuurlijk Albanië. Hoewel we wat wantrouwig zijn gebleven in dit enorm arme land, werden we vaak hartelijk ontvangen. De handen werden geschut met oude heren, dorpen liepen uit om te zwaaien en een glimp van ons te vangen en ‘s ochtends kregen we tijdens het ontbijt bezoek van Albaanse jongetjes ter paard. En dat alles in een schitterende natuur. Het was ook een hele warme reis, waarbij op de laatste dag naar huis pas de eerste regen van de reis viel.
Maar zoals ieder jaar struin ik direct na thuiskomst weer heel youtube, advrider en horizonsunlimited af opzoek naar inspiratie voor de volgende tocht. Ik vind het zelf ook best idioot, maar de honger is gewoon niet meer te stoppen. Griekenland en Albanië zijn maar net genoeg om het volgende drukke jaar, waarin ik ga afstuderen, op te kunnen teren. Gelukkig is er een crisis en valt er nog maar weinig te ontwerpen aan woonwijken en landschappen. Dit is dus het ideale moment om mijn grote droom werkelijkheid te maken. De tijd is daar voor *trommelgerof* Le grand voyage de Peter.
Mijn gear is compleet en ik heb een goede betrouwbare motor die ik technisch door en door ken. Al vind ik het verbruik nog een beetje tegenvallen voor een reis van duizenden en duizenden kilometers. 1:17 Honda !?! Je produceerde 12 jaar lang een alp die 1-20/22 loopt en dan kom je hiermee? Maar het karakter van de V-twin is sterk met mij vergroeit en ik kan mij wel vinden in Sjaak Lucassen zijn filosofie om gewoon de motor te pakken waar jij je het fijnst op voelt. Dat probleem ook weer opgelost! Of moet ik toch een zuinige één cilinder nemen?
Over welke motor, koffer of benzinebrander kunnen we uren lullen. De echte hamvraag is natuurlijk ‘waar ga ik heen?’. Ik heb eigenlijk drie reizen in mijn hoofd, waar ik nog niet over uit ben welke het wordt.
De meest ambitieuze keus is nog wel naar Australië rijden. Een paar jaar terug las ik op advrider het verhaal van Nathan die op een 105cc Honda 4takt brommer van Sydney naar Londen rijdt en dat is voor mij de grootste inspiratie geweest voor een wereldreis. Nu heb ik familie in Australië wonen en van de gedachte alleen al om daar over land heen te rijden krijg ik direct de kriebels. Alleen de situatie in met name Pakistan gooit roet in het eten en via (in mijn ogen saaie) Rusland wordt lastig door de belachelijk hoge verzekeringstarieven in China.
Dan is er ‘Long way down‘ richting Kaapstad. Een reis die ook wel wat haken en ogen kent wat betreft politieke onrust. Qua afstand een stuk korter, dus betaalbaarder. Bovendien spreek ik een woordje Frans. Ik ben net begonnen in Lois Pryce haar boek ‘Red Tape and White Knuckles’ om er achter te komen of mij dit nu echt trekt, maar het is nog niet mijn eerste keus. Qua budget wel de meest aantrekkelijke keuze van de drie.
Maar de reis die mij de laatste tijd het meest begint te intrigeren is Alaska naar Patagonië. Met name dankzij Lois Pryce haar eerste boek ‘Lois on the Loose’ en Graham Styles’ youtube verslag Brainrotting. Onderweg is er weinig politieke onrust, maar wel twee dure verschepingen (a €1200 per keer) van de motor. Ik spreek geen woord Spaans, maar de verschillende culturen en alle indrukwekkende landschappen spreken mij het meest aan.
Maar voorlopig moet ik mijn hoofd even bij andere zaken houden in plaats van alle dvd’s, youtube filmpjes, boeken en internet reisverslagen. En ik moet niet urenlang op internet uitzoeken of de boot of vliegtuig beter is om je motor te vervoeren naar een ander continent. Zucht. Maar de spanning is eigenlijk al enorm inclusief een gezonde dosis zenuwen voor wat ik mijzelf op de hals ga halen.
