Planning, voorbereiden en verschepen voor de trip

Hoe doe je nou zoiets, een paar maanden ver weg rijden met de motor? En hoeveel kost nou zoiets? Omdat het veel gestelde vragen zijn zal ik vertellen hoe wij het voor deze specifieke reis gedaan hebben, en wat onze overwegingen zijn geweest.

Planning
De grootste hindernis van een langere reis is het vrij krijgen van werk. Laurens neemt 4 maanden aan overwerk op, Marloes deels vakantie en deels onbetaald verlof. Dan moet je nog afhankelijk van je bestemming kijken of het seizoen wel goed is. Voor Centraal Amerika moet je rekening houden met het regenseizoen, en ook orkanen kunnen wel eens wat afleiding van het motorrijden geven. Daarom hebben wij gekozen voor de periode tussen maart en juli, waarbij we wel een klein deel regenseizoen mee pakken. Qua regen is het niet heel spannend, maar mogelijk kan er wel dikke modder op de leuke paadjes liggen waardoor het flink zwoegen wordt. Het orkaanseizoen begint rond 1 juni, dus mogelijk kan het nog een beetje waaien in de laatste maand van de trip. Uiteindelijk zal er geen enkel seizoen helemaal perfect zijn, dus moeten er consessies gedaan worden.

Voorbereiding
Het voorbereiden voor een langere trip kan je zo moeilijk maken als je wil. Je ziet met regelmaat motorrijders die hun halve huisraad mee hebben. Onze tip, doe dat nooit! Een zware motor haalt een hoop plezier weg van het rijden, en het dagelijks in- en uitpakritueel geeft veel frustratie. Kies voor zo min mogelijk spullen meenemen, zodat de motor lekker licht is en snel bepakt. Voor 5 dagen aan kleding pakken is voldoende om tussen twee wasbeurten genoeg schone kleding te hebben. Met kleding voor 5 dagen kan je dan ook een paar jaar reizen, alhoewel je dan meer moet focussen op alle weersomstandigheden. Voor ons focussen we op warm en klam weer, dus zowel het motorpak als de kleding is niet heel zwaar. Mocht je spullen missen, dan zal het je verbazen hoeveel spullen er overal gewoon te koop zijn.

Dan zit je met papierwerk zoals visa’s, carnet de passage en andere officiële documenten. Deze trip is voor ons makkelijk. Voor alle landen van Centraal Amerika hoef je geen carnet de passage te regelen. Visa’s zijn allemaal on arrival te krijgen, en alle inentingen hebben we nog van onze vorige reizen. Hier hebben we dus geen tips voor lezers helaas.

Vervolgens moet je al die spullen op de motor zelf zien te krijgen. Omdat kamperen geen grote hobby is in het deel van de wereld waar we heen gaan, laten we dat allemaal thuis. Een camping vinden gaat meer moeite kosten dan het oplevert, en vaak is dit even duur als een hotel. De spullen die wel mee gaan doen we in onze trouwe Magadan zijtassen. De set van Laurens gaat al bijna 10 jaar mee en begint wel een beetje te slijten, de Magadans van Marloes zien er nog steeds fris uit. Als zadeltas kiest Marloes voor de Turkana duffel van 30 liter, en ik voor een 30L rugzak van Savotta. De reden voor de rugzak is dat we graag wandelen, en deze reis dit graag door jungles en op vulkanen willen doen. Een goede rugzak is dan multi-inzetbaar. Ten slotte hebben we allebei nog een tanktas voor wat dagelijkse prullen.

Om enigszins op tijd op de juiste plek te komen kiezen we voor DriveMode Dashboard als navigatie. Omdat we hier ook minimalistisch willen heb ik de DMD635 gekocht, wat dan meteen een backup telefoon is. Het kleine scherm is al getest in Schotland, en is voldoende groot om niet te verdwalen. Qua mogelijkheden is de DMD eindeloos, en zijn er zat functies die ik nooit ga gebruiken. In de basis kan ik makkelijk GPX routes hier op laden, of via open source programma’s directe bestemmingen selecteren.

Ten slotte moeten er ook wat zaken voor het plezier buiten het motorrijden mee. Ik haal veel plezier uit het kijken naar de natuur, en daarbij zie je veel meer door een verrekijker. Afgelopen reizen door Oost-Afrika en Schotland is de verrekijker vaker uit de tas gehaald dan het fototoestel, dus deze gaat weer mee.

Qua point en shoot fototoestel hebben we na de fotografieworkshop van Kshitij Saxena bij Discover Overland besloten deze te verkopen. 95% van de foto’s werd al via de telefoon gemaakt, en de andere 5% met het fototoestel was omdat het anders zonde was om het fototoestel mee te nemen. Of we spijt hebben van deze keuze laten we over een paar maanden wel weten, maar telefoons zijn zo ver ontwikkeld dat ik er niet bang voor ben.

Verder heb ik bedacht dat een snorkel leuk is, maar handig met pakken is anders. Mogelijk ga ik hier veel plezier van beleven met de vele stranden en helder water wat we tegen komen, maar dit moet in de praktijk nog blijken.

Verzenden van de motoren
We zijn erg fan van de eigen motor gebruiken. Als je motor weer terug is van de reis heb je de mooiste souvenir die er is, namelijk je eigen motor die je voor de reis naar je zin gemaakt heb. De motor kan zowel per vliegtuig als boot naar de bestemming gestuurd worden. Vaak lopen deze kosten niet erg uit elkaar als je er maar twee hebt, maar als je meer motoren naar een bestemming wil krijgen dan is verschepen de beste optie. Wij hebben weer gekozen voor de hulp van Olaf Kleinknecht van In Time Hamburg. Van In Time Hamburg naar Overland Embassy kost ongeveer 2000 per motor. Dat is natuurlijk veel geld, maar voor vier maanden is dat goedkoper dan een motor huren. Daarbij komt dan nog dat je je eigen motor kent, en dus ook weet wat er mis kan zijn en hoe je dat repareert. We hebben voor twee motoren voldoende moeilijk te vinden keerringen, lagers en remblokken bij ons.