De Brikgids

Voor iedereen die niet teveel geld wil besteden aan een motor, bestaat er de categorie ‘brik’. De noemer ‘brik’ schrikt je misschien af, maar dat is nergens voor nodig. Een brik is een motor die goedkoop is (beneden de 1000 euro), makkelijk zelf te onderhouden is en waarvan het uiterlijk ondergeschikt is aan de functie. Niet alle oudere motoren zijn fijne brikjes. Er zijn er die wel goedkoop zijn in de aanschaf, maar waarvan de onderdelen bijna niet meer te krijgen zijn. Er zijn olie- of benzinezuipende wrakken, luidruchtige rammelbakken en ware exoten. Ik krijg regelmatig de vraag wat dan, naar mijn idee, wel een goede brikbasis is. Daarom introduceer ik hierbij de Brikgids.

De brikgids is een opsomming van alle gangbare oudere motoren die je voor weinig geld een hoop lol kunnen geven. Aanvullingen zijn uiteraard welkom in de comments.

Heren (en dames) studenten, let u even op?

BMW

De afdeling boxermotoren acht ik niet brikwaardig. Naar mijn idee zijn ze te duur in aanschaf en onderhoud, en lang niet zo episch en betrouwbaar als men beweert. Janus zal het vast niet met me eens zijn.

De K75 en K100 reeks raap je daarentegen op iedere hoek van de straat voor bijna geen geld op. De onderdelen zijn overvloedig, het sleutelen is eenvoudig, en de techniek is haar tijd echt ver vooruit. Sterker nog; een K75 van 1990 kan zich meten met een moderne motor die nu uit de fabriek komt rollen. Schrik niet van hoge kilometerstanden, 100.000 of meer is de normaalste zaak van de wereld en is geen probleem. Mocht je kiezen voor een BMW K-serie, dan kun je je gesteund voelen door een van de meest actieve en onberispelijke fora die ons land rijk is. Let bij aanschaf van een K op de kenmerkende ronde en geruisloze loop van het motorblok. Een goede K klinkt als een naaimachine, maar dan zachter.

Honda

Honda is brikken-hofleverancier. Er is een zee van keuze en het kost allemaal echt drie keer niks. Bekende Honda-kwalen zijn al tientallen jaren de CDI-unit en de nokkenaskettingspanner. Beiden zullen onmiddellijk opvallen bij een proefrit, wegens uitvallen of onmeunig rammelen.

Beproefde brikken vind je bijvoorbeeld in de CB-serie. Oude CB’s verbruiken bijna allemaal behoorlijke hoeveelheden olie en de viercilinders worden steeds duurder door dat ellendige hipstertuig. En babyboomers, vlak die groep ook niet uit. Ik kan een CB500 tweecilinder (ja, waarschijnlijk je oude lesmotor) van harte aanbevelen. Ze zijn ultiem degelijk, rijden lekker en zijn niet duur. Hetzelfde geld voor een CB twofifty (of de Nighthawk versie) voor diegenen met een licht rijbewijs of een beperkte lengte.
De taaiheid van deze motoren is legendarisch. Mijn ratbike werd geboren als CB500, en heeft er inmiddels bijna 120.000 probleemloze kilometers opzitten, de laatste 20.000 zonder enige vorm van onderhoud…

Iets meer fun is bijvoorbeeld een CB1, een 400cc viercilindertje waarvan er een paar containers vol uit japan geimporteerd zijn. Het blokje draait onwaarschijnlijk veel toeren en krijst het uit, alles blijft daarbij trouwens gewoon heel. Speling op je nokkenasketting zul je nooit krijgen, honda heeft dit model voorzien van een tandwieltrein. Langere afstanden ga je niet volhouden op een CB1, maar een paar uurtjes spelen gaat perfect.

De VFR750 is de V4-opvolger van de VF-reeks. De VF’en zou ik lekker op marktplaats laten staan (inclusief de interceptor versie), dat is duidelijk niet het beste dat Honda ooit produceerde. In de periode dat de VF-en van de band rolden hadden veel mensen te lijden van een slechte kwaliteit nokkenassen, en een onderbemeten olievoorziening naar de kop. Velen werden door Honda gemodificeerd, velen liepen keihard vast. De reputatieschade was gigantisch, en Honda besloot terug te komen met wat de betrouwbaarste sportieve toermotor ter wereld moest; de VFR. De VFR750 is wel heel degelijk, en heeft een heel fijn karakter waarmee je zowel kunt toeren als wat sportiever kunt rijden. Nadelen van de VFR zijn het complexe blok, de onbereikbare carburateurs tussen de V4 en het hoge gewicht. De VFR is vanaf 1987 tot op heden onafgebroken in productie geweest, met steeds verdere vernieuwingen., zodat er voor ieder budget wel een VFR bestaat.

Ook erg leuk en zuinig is de Dominator 250, een klein maar dapper fietsje dat zich overal doorheen blijf ploegen. Deze heb ik al eens beschreven als low budget reismotor. Er zijn maar weinig motoren zo vreselijk onderschat als deze dappere domi…

Tenslotte kan ik de NTV650 (Revere) van harte aanraden. Ik rijd nu twee weken op een Revere rond en ik ben in alle opzichten positief verrast. Het ding is zo zuinig als een Zeeuw (ik rij 1:24 in het woonwerk-verkeer) en heeft zelfs een cardan. Het is een van de leukste brikjes die ik ooit in mijn bezit had. Het enige punt van kritiek is de wat beperkte dimensionering van het geheel. Als je langer dan 1.90 bent ben je een soort rijdende circusact. Echte brikkers kijken noest en trekken zich daar natuurlijk helemaal niets van aan.

Kawasaki

Er zijn maar weinig motoren zo onbemind als de 305-motoren van Kawasaki. Onterecht naar mijn idee, want het is erg veel brik voor erg weinig geld. Als je er eentje kunt vinden heb je een heel leuk brik aan een GPz305. Het 305 blok zat ook nog in twee chopperachtige modellen, maar die vind ik niet lekker rijden. De GPz305 is een superzuinig motortje (1:29) met zo’n 30pk, wat meer dan genoeg is om je woonwerkkilometers te maken en je kilometervergoeding in je spaarpot te stoppen.

De GT550 is een befaamd bakbeest onder de brikkers. Een taaie fiets, met een vriendelijk karakter die maar weinig onderhoud nodig heeft. Het is niet de meest soepele stuurfiets die ik ooit reed, maar betrouwbaar is het absoluut. Er zit een cardan op, en een vierkante koplamp. Vierkant is sowieso wel het woord dat deze motor typeert. Een heerlijke motor als je in Flevoland woont en nooit bochten hoeft te maken. 

Suzuki

De GS500 wordt door veel starters als eerste motor gekozen. Niet onterecht, want de GS500 heeft zich bewezen als prima allrounder. Ik ben niet helemaal de juiste persoon om het aan te vragen, maar ik zou een Honda CB500 kiezen omdat dat van alles net iets meer is. Feit is dat er veel aanbod is, met vriendelijke prijzen, en het sleutelgemak groot is.

Tot op enkele jaren geleden was de VX800 ook een goed alternatief. Deze V-twin met cardan staat te boek als betrouwbaar, alleen zijn de prijzen om onduidelijke redenen weer aan het stijgen. Misschien een goed idee voor de fashionable brikker.

Yamaha

De XJ600 is ontzettend veel motor voor je geld. Het is een soepel viercilindertje dat eigenlijk nergens in uitblinkt. Het rijdt gewoon goed en blijft maar gaan. Het kuipwerk van deze fietsen wil nog wel eens breken bij de ophangpunten. Wij brikkers hebben daar vrede mee, en tywrappen de tupperware gewoon aan het frame.

De XJ900 is het grotere broertje van de XJ600 en is nog epischer in brikwereld. De 900 heeft een cardan, en het blok is praktisch kogelwerend. De XJ900 is een ideaal brik. De opvolgers van de XJ-serie zijn de diversion-modellen. Ook goed en misschien iets minder lelijk, maar ze winnen het niet van een XJ900… Als je de waarde van een XJ900 wil vertienvoudigen, dan hang je er domweg een zijspan aan en hij verandert in goud.

Zoals misschien is opgevallen sla ik veel merken in het geheel over. Dat is niet per ongeluk, maar omdat hun oude motoren geen brikken zijn (interpreteer dat zoals je zelf wilt). Ook noem ik misschien niet alle modellen die je zou verwachten. Waarom is bijvoorbeeld een ER-5 niet genoemd? Domweg omdat ik niet onder de indruk ben van de kwaliteit en ik er nog nooit eentje zag die probleemloos hoge kilometerstanden bereikte.

Binnenkort aandacht voor het kopen en keuren van een brik!