Reisverslag: Vogezen en Noord-Zwitserland

Het was ondertussen al weer even geleden dat ik langer dan een nacht met de motor er op uit getrokken ben geweest. Maar nu was het zo ver: In de drukke agenda van mij en mijn schoonbroer (BMW 1150GS) stonden vier dagen al enige maanden geblokkeerd. Dat zou de eerste reistest worden van mijn nieuwe F700GS.

Eerst was het plan om het Britse eiland aan te doen, maar daar voorspelden ze echt slecht weer en dat deed ons op de vooravond onze plannen nog wijzigen. De Vogezen en Zwitserland zouden het worden. En dus werd de kleine GS donderdagavond volgepakt met de tent en veel te veel andere bagage die ik vast vier dagen lang niet ging gebruiken.

Onderweg naar Luxemburg kwamen we een Britse Zuid-Afrikaan tegen op een F800GS. De aardige vent sprak ons direct aan, hij was onderweg naar Sarajevo. Hij was gepensioneerd en had voor de tribunalen gewerkt. Zijn vrouw was vertrokken met het vliegtuig en hij reed even met zijn motorfiets er naartoe.

vogezen-zwitserland_1

De uitvalsbasis om de Vogezen te verkennen zou Gérardmer zijn, een parel in het midden van de hoge Vogezen en op een 100-tal kilometers van de Zwitserse grens. Het dorp ligt aan de rand van een schitterend meertje met de toepasselijke naam Lac De Gérardmer.

Eens we daar waren aangekomen op de camping, bleek dat het net de jaarlijkse triathlon de Gérardmer was, een van de grootste triathlons van Frankrijk. Als je even een rustige camping wil in Gérardmer, ga je dus beter niet het eerste weekend van september. Wij vonden het wel een leuke sfeer om in te verblijven. We sloegen er onze tent op om de volgende dagen onbeladen de Vogezen in te trekken en Zwitserland aan te doen.

vogezen-zwitserland_4

Route Des Crêtes

Elke zichzelf respecterende motorrijder is het aan zichzelf verplicht om – eens je in de Vogezen geraakt bent – daar de Route Des Crêtes aan te doen. Deze schitterende weg is 89 kilometer lang en verbindt zowat alle grote cols in de Vogezen met elkaar van noord naar zuid. Je rijdt de ene col na de andere en je wordt daarbij getrakteerd op de meest schitterende vergezichten en haarspeldbochten. Als je van noord naar zuid rijdt, begin je bij de Col Du Bonhomme en rij je richting Cernay. De route is duidelijk aangegeven met wegwijzers en loopt via de D148/D61/D430/D13B/D27/D431.

De hoogste col is de Grand Ballon, met 1350 meter de hoogste van de Vogezen. Daar heb je een prachtig uitzicht over de omliggende heuvels. Wij hadden prachtig weer en er waren het eerste weekend van september wel heel wat motorrijders op de route. Het zou dus in het echte hoogseizoen wel eens iets te druk kunnen zijn.

vogezen-zwitserland_12

vogezen-zwitserland_14

Zwitserland

Eens je de Route hebt gereden en aankomt in Cernay, ben je nog zo’n 20 kilometer in vogelvlucht van de Zwitserse grens verwijderd. Via Ferette rijden we richting Delémont. De Zwitserse wegen zijn echt een droom om op te rijden, prachtig asfalt waar we in België nog heel wat van kunnen leren. Bovendien is het echt een prachtige streek, ik had echt geen idee hoe mooi het noorden van Zwitserland wel kon zijn. Ik kwam er nooit eerder met de motor maar het staat zeker en vast op kop nu van mijn favoriete motorbestemmingen.

Via weg 6 rijden we naar Delémont. De weg is rustig en vol met snelle bochten. Het is er zo fijn rijden dat het niet makkelijk is om te letten op de prachtige omgeving. We rijden tot in Court om daar de Grenchenberg op te rijden. Het was even zoeken om het piepkleine bergpasje terug te vinden. Het bleek een goede keuze te zijn, want we reden langs groene valleien de steile berg op, en kwamen eigenlijk enkel op de top iemand tegen.

vogezen-zwitserland_8

Daarna reden we terug via weg 16 naar Porrentruy om zo via Belfort (F) terug te rijden. Ook deze weg is een snelle weg vol prachtige uitzichten. Het op het laatste moment omgooien van de plannen was achteraf gezien gewoon een schitterend idee. Noord-Zwitserland heeft mijn hart veroverd.

3 thoughts on “Reisverslag: Vogezen en Noord-Zwitserland

  1. Route des Cretes is in mijn ervaring heel druk in tussenseizoenen (hemelvaartweekend, andere lange weekends) in het echte hoogseizoen heb ik er al praktisch alleen gereden. (de Vogezen is iets te kleine als hoofdbestemming voor een ‘echte’ reis veronderstel ik)

  2. Leuk verslag. Hoe zou je de f700 als reismotor kwoteren? Ik denk er zelf ook over om er een te kopen en reisvaardigheid is een van de topcriteria.

    1. Wat me vooral heel erg opviel was dat ik eigenlijk niet merkte dat de motor zwaar bepakt was. De GS bleef even licht aanvoelen tijdens het rijden, ook traag. Bij mijn alp is dat toch wel even anders.

      Verder dook het verbruik tijdens de ritten binnendoor onder de 4 liter/100km, ondanks zwaar bepakt gassen. Dat is toch ook een voordeel als je heel veel kilometers gaat maken.

      Het bmw kofferrek is erg makkelijk om een packrol aan te bevestigen. Zo pak je heek wat extra mee waar een topkoffer niet kan aan tippen.

      Qua zithouding is hij voor mij perfect, +400km binnendoor per dag zelfs goed vol te houden. Enkel het zadel is vrij hard, daar kreeg ik op het einde wel wat last van, maar daar bestaan oplossingen voor.

      Smaken verschillen, maar voor mij is het een ideale reismotor. Licht en toch volwassen, comfortabel en zuinig.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *