Deze maand is het precies drie jaar geleden dat ik Zaza kocht, toen nog gewoon een ordinaire R1100GS. Nooit eerder reed ik zolang op dezelfde motor en nooit eerder had ik zo’n haat-liefdeverhouding met een apparaat. Ik heb Zaza aanbeden, ik heb Zaza vervloekt. We hebben gereden in zomer en winter, het was soms zinderend heet en het was soms tintelend koud. We hebben gesleuteld en ze heeft me verbaasd en verrast.
Maar aan alles komt een einde, en aan een worst zelfs wel twee. Vandaag heb ik Zaza verkocht aan Thomas, haar nieuwe baasje, waarbij ik er van overtuigd ben dat ze samen heel gelukkig gaan worden. En ik? Ik ga aanstaande zondag een mogelijke opvolger bekijken, uiteraard aan de andere kant van het land. Maar Zaza is niet meer de mijne en het voelt toch als het einde van een tijdperk.
Bedankt voor de interessante tijd samen Zaza, het ga je goed!
En? wat gaat de nieuwe worden?
Zaza…Puk van de petteflat..???
Inderdaad, de taaie kakkerlak van Pluk. Een van mijn favoriete literaire karakters, op de hielen gezeten door de krullevaar.
En morgen ga ik kijken voor een Alp 650, mogelijk dat dat de opvolger wordt.
Heb je dan ook een lispeltuut die je de weg wijst..??
De heen- en weerwolf gaat gezellig mee.