Van Maasland naar Nepal – De voorbereiding

November vorig jaar hebben we jullie kennis laten maken met Jeroen en Jelle. Deze heren staan op het punt te beginnen aan hun grootse avontuur. Zoals beloofd zal deze reis te volgen zijn op MotorAvonturist en zullen zij terug te vinden zijn onder reizen.

De voorbereidingen voor de reis

2 Maart, de dag van vertrek komt nu toch echt dichtbij. Maanden van papierwerk regelen, sleutelen en een hoop ander werk zijn er aan vooraf gegaan. Onderhand gaat er geen dag meer voorbij dat we er niet mee bezig zijn, het voorbereiden voor de reis is zeker iets waar onderhand veel, heel veel werk in is gaan zitten en dit terwijl er eigenlijk niet veel meer voorbereid is dan de papierwinkel op orde hebben, de motoren er zo goed als klaar voor hebben en uitrusting ingeslagen te hebben.

De motoren

Toen het idee voor de motorreis geboren was en een lange tijd terug 2 Honda cb400n motoren aangeschaft waren, moesten ze reisklaar gemaakt worden. Onderhand zijn er toch de nodige aanpassingen aan de motor gedaan om ze te prepareren voor trip over onbekend terrein. We hopen toch voor zo ver het gaat met de bepakte motoren menig onverhard pad, uitgestrekte vlakte of bergpad mee te pakken. Hier enige voorbereidingen die we aan de machines hebben uitgevoerd:

Als eerste ging de achterkant van de motor af. Het zadel is ingekort om ruimte te maken voor de top koffer. Een stalen subframe is aan het huidige frame gelast waar de koffer aangeschroefd wordt. De zijkoffers maken deel uit van het dragende subframe wat “hopelijk” moet voorkomen dat de boel er bij de eerste beste drempel afscheurt. Onder in de topkoffer is ruimte voor 2 extra tanks; 6 liter water en 12 liter extra benzine kunnen we hiermee meenemen. Het Honda tankje biedt overigens maar ruimte voor 14 liter benzine. Twee pukkels over de tank bieden nog wat extra bagage mogelijkheid en eigenlijk nog belangrijker, ze verdelen het gewicht weer wat meer naar voren, wat de motor een stuk stabieler maakt (voor zo ver je over stabiel rijden kan spreken op een cb400n). De koffers zijn met opzet redelijk smal gehouden, het breedste punt van de motor is het stuur. Het originele stuur is overigens vervangen voor een breder exemplaar.

Een stekker in de topkoffer bied de mogelijkheid tot het opladen van al het elektrisch spul onderweg. Aan de onderkant van het motorblok hebben we een aluminium belly pan gemaakt die het blok wat beter moet beschermen. Het voorspatbord is iets omhoog gegaan zodat het voorwiel hopelijk wat minder snel volloopt in de modder.

Het motorblok heeft een beurtje gehad, de koppelingsplaten, pakkingen, filters, enz. zijn vervangen. Het luchtfilterhuis is waterdicht gemaakt. Een set harmonica rubbers moeten het zand weghouden van de voorvork keerringen. De nieuwe ketting is voorzien van een sluitschakel met een visje in plaats van de standaard klink schakel. Voor banden hebben we gekozen om voor extra dikke binnenbanden te gaan in plaats van tubeless. Continental TKC 80 bandjes zijn om de velgen gegaan al schijnen de TKC 80 banden maar zo’n 6000 km mee te gaan willen we na de TKC 80 een set Heidenau K60 omleggen, welke vele km’s langer mee moeten gaan.

Papierwinkel

Hetgeen wat misschien wel de meeste handen en voeten in aarde heeft gehad is de papierwinkel. Al gauw bleek dat we de motoren niet achter konden laten aan het eind van de reis vanwege het Carnet de Passages. Voor het Carnet hebben we contact opgenomen met de ADAC in Duitsland. Na het versturen van een ingevuld formulier, enkele kopieën, een borg van 3000 euro en 195 euro aanvraag kosten werd het Carnet na enkele dagen per post opgestuurd. Of er ooit nagedacht is over het Carnet voor motorrijders weet ik niet. Het is zowat een heel boekwerk ter  grote van A4 formaat met genoeg stempel kaarten voor zowat ieder land te wereld. Hij past makkelijk in de grote hutkoffer, maar van erg praktisch formaat is dat ding niet.

Voor de visa’s zijn we zo’n 4 maanden van te voren naar het CIBT gegaan. We kregen een lijst met de vereiste aan te leveren documenten per land. Het verzamelen van deze documenten bleek nog een hele klus. Achteraf zijn we ook erg blij dat we voor de visa’s naar het CIBT zijn gegaan en niet ieder visa zelf zijn gaan regelen. Het kost uiteraard iets meer geld maar het heeft ons veel tijd en ritjes naar de ambassade gescheeld. Hier een overzicht per land:

Nepal

Was veruit het meest makkelijkst. Een ingevuld aanvraag formulier en een pasfoto was genoeg om in 2 dagen een visa in het paspoort te hebben. Het visa schijnt ook aan de grens te verkrijgen zijn maar je kan hem maar alvast in het paspoort hebben.

Azerbeidzjan

Een letter of invitation werd gevraagd voor de visa aanvraag, deze hebben we via Azerbaijan24.com kunnen regelen. Na betaling en het versturen van wat kopieën werd de Letter Of Invitation zowaar binnen 24uur per mail opgestuurd. Omdat de meeste landen vragen voor een vluchtticket en wij deze uiteraard niet hebben werd ons aangeraden door het CIBT om een brief voor iedere ambassade te schrijven waarin wij uitleggen wat onze plannen zijn en dat wij met de motor door het land zullen trekken. Voor ieder land een brief opgesteld, zo ook voor Azerbeidzjan en dit samen met kopieën van de paspoorten, motorpapieren verzekeringsbewijs, en aanvraag formulier opgestuurd. Na enkele dagen werden we door het CIBT gebeld dat er een vinkje verkeerd was gezet, dus aanvraag afgekeurd. Gelukkig kon het CIBT zelf het aanvraagformulier opnieuw inleveren zonder dit vinkje en werd het visa binnen enkele dagen afgegeven.

India

Voor India moesten pasfoto’s van een speciale maat gemaakt worden. Dit was op zich het probleem niet. Maar het bleek dat de visaduur direct in zou gaan na afgifte. Dit betekende dat we een 6 maanden visa aan moesten vragen i.p.v. het gebruikelijke 3 maanden visa. Het aanvraag formulier op indianvisaonline.gov.in ingevuld uitgeprint en ondertekend. Nog een extra brief aan de ambassade geschreven waarom we een 6 maanden visum met dubbel entry nodig hebben en dit alles met nog was kopieën en een recente bankafschrift bij het CIBT langs gebracht. Een bankafschrift niet ouder dan een maand met een positief saldo wordt gevraagd voor de visa aanvraag. Na een dag werden we opgebeld dat de naam van Jelle verkeerd aangegeven stond. Zijn achternaam heeft een “ö” en dit was met geen mogelijkheid in te voeren of te plakken in het online in te vullen aanvraag document. Uiteindelijk de puntjes weg gelaten, maar ja nu was het niet meer hetzelfde als in het paspoort. Bleek dat onder aan je paspoort je naam en nog wat gegevens in een lange code vermeld staan. Hier was zijn achternaam dus gespeld met een “oe”. Het hele formulier weer opnieuw ingevuld, ondertekend en langs gebracht. Na enkele dagen was het visa van Jeroen afgegeven maar dat van Jelle nog niet. Kregen we enige dagen later een belletje van het CIBT; De heer Jelle wordt verwacht voor een interview bij de ambassade. Wanneer kunnen wij langskomen mevrouw? Een afspraak is niet te maken, op werkdagen tussen 11:00 en 12:00 worden de interviews gehouden werd ons verteld. Dus wij gezamenlijk op een ochtend naar de ambassade van India. Na lang in de wachtkamer zitten en uiteindelijk een pittig vragenvuur werd er een krabbel gezet en werd het visum afgegeven.

Iran

Het belangrijkste voor Iran was het aanvragen van een autorisatie code. Dit hebben we gedaan via iranianvisa.com. Dit verliep redelijk. Na wat problemen met het overmaken van het geld hebben we de codes na een tijd per mail toegestuurd gekregen. De rest van de visa aanvraag verliep zeer soepel.

Pakistan

Tot voorkort was het nog spannend of we alle documenten op tijd zouden kunnen verzamelen. Niet dat we zo laat begonnen waren. Zo’n 4 maanden geleden had ik een mail gestuurd naar tdcp.gop.pk met de vraag of zij ons een hotelboeking konden toesturen en een Letter Of Invitation, welke we nodig hebben voor de visa aanvraag. Het duurde zo’n 2 weken voor we bericht kregen. Geen probleem, wat voor overnachting willen jullie en als je wat kopieën opstuurt dan gaan we ook de Letter Of Invitation voor jullie regelen. De hotelbevestiging werd na enkele mails enige weken later opgestuurd. De letter of invitation heeft meer moeite gekost. Het koste ons vele mails, telefoontjes opsturen van documenten en reisschema’s en heel veel geduld. Maar 3 weken voor vertrek was hij binnen!

Verder globaal papier werk dat we hebben moeten regelen voor de reis en voor de visa aanvragen:

• Engelse verklaring van de primaire verzekering.
• Extra verzekering afgesloten bij Joho.
• Internationaal rijbewijs
• Gele boekje met de inentingen
• Werkgeversverklaring / Uittreksel KvK
• Engels CV

Uitrusting

(Klik hier voor de volledige paklijst)

Beide zijn we groot fan van een beetje kamperen, dus dat komt prima uit, al zullen we uiteraard niet alleen maar in de tent slapen (Pakistan). De tent die mee gaat is een eenvoudig klein 2 persoonstentje, de Coleman Track 2. Geen overbodige ruimte en luxe en dus ook niet te groot om mee te nemen en lekker eenvoudig.

Na lang wikken en wegen over de slaap spullen zijn we gegaan voor de Therm-a-Rest NeoAir All Season slaapmat met een extra plakset. Dit omdat deze zeer klein en licht qua pakformaat zijn en nog enige isolatie hopen te bieden. Het grote nadeel; we verwachten dat ze niet al te hufterproef zijn en ze zijn een aanslag op de bankrekening. Voor de slaapzakken zijn we gegaan voor de Echo 350. Zijn ze goed? We zien  het wel, als het te koud wordt kopen we een extra dekentje en als het te warm wordt dan kan die open gerits worden of slaap je zonder. Als kussen gebruiken we een kleine kussensloop waar een kledingstuk in kan om als een prinses te mogen slapen. Een andere pracht aanschaf was een benzine brander, de MSR XGK, maakt een heerlijke herrie maar gaat ook als een malle en het “schijnt” een degelijk ding te zijn! Verder hebben we een mestin setje, bestek en nog vele prullaria.

Goede landkaarten hebben we kunnen krijgen via reise-know-how.de. Goed gedetailleerde kaarten van alle landen die watervast en scheurvast moeten zijn en menig kaart bij de benzinepomp is ook nog eens duurder.

Kosten aan de voorbereiding

Hier een overzicht van onze globale kosten aan de voorbereidingen per man. Vooral uitrusting, papierwerk en nieuwe motoronderdelen hebben de nodige centen gekost. Neem ze niet op de euro exact, maar totaal komt het ongeveer neer op 4500 euro per man?! Niet te lang over nadenken maar gewoon gaan, het is een berg geld, maar dan kunnen we wel op pad!

De geschatte kosten voor tijdens de reis zijn ongeveer +/- 5000 euro per man en +/- 1000 euro per man om alles terug in Nederland te krijgen (met het idee dat de motoren gezamenlijk verscheept worden). Al met al tikt het goed aan, maar we hopen er een mooie en onvergetelijke reis voor te kunnen gaan maken!

De laatste lootjes dezer dagen aan de voorbereidingen en dan kunnen we 2 maart vertrekken! Achteraf is er veel  werk gaan zitten in het voorbereiden. Met name de papieren, het prepareren van de motoren en verzamelen van de uitrusting heeft veel tijd gekost. Maar het hoort erbij en zo leven we er helemaal naartoe. Al kunnen we ons maar tot een zeker punt klaar maken voor de trip en is het uiteindelijk gewoon een kwestie van de motor starten en rijden!