Een website, een Facebook pagina, een Twitter account, een Instagram kanaal, een community. We hebben het allemaal, MotorAvonturist is namelijk compleet online. Het begin van MotorAvonturist was een vakantie naar Engeland, een heel koud Engeland. Vorst op onze tenten, een boer die hout kwam brengen voor een vuur, koffie warmen op de laatste kolen van de avond erop en een cream tea in de middag. Deze prachtige vakantie met al onze fijne idioten bracht ons op het idee, wat als er nou motorrijders zijn die dit missen omdat de drempel te hoog is? Laten we proberen ze de weg te wijzen, gewoon vertellen dat een tent achterop je motor genoeg is. Geen Drive-by-wire Super Ténéré, geen liquid cooled BMW, geen Touratech, geen Rukka motorpak. Gewoon je tent achterop. Gaan.
Na anderhalf jaar MotorAvonturist rij je dan over de A2 terug van je nieuwe baan. Een baan in de Big Data dit keer. Pionieren in data technologie. Net er achter gekomen dat er een correlatie is tussen de consumptie van zure room per hoofd van de bevolking en het aantal motorrijders dat omkomt in een ongeluk zonder aanrijding. Tijdens de terugrit bedenk je dan dat een community voor de website wel een goed idee is. Het aantal bezoeken naar de website is namelijk niet meer toegenomen. Dat is toch wel wat we wilde, meer bezoekers. Ook meer likes, meer followers en retweets. Tijd voor wat nieuws. Op de trajectcontrole zak ik echt weg in gedachte.
Willen we wel meer bezoekers? Zijn de bezoekers die we hebben niet goed genoeg? Peter heeft het druk met afstuderen, Domien krijgt een kind, Daniel is een kind en ik heb een drukke baan die al mijn aandacht vereist. Kunnen we nieuwe bezoekers wel geven wat ze willen? Kunnen we het huidige tempo sowieso wel volhouden? Waar ga ik het in hemelsnaam over hebben en ik moet ook nog de intro afmaken voor filmpjes die klaar staan voor de website. Och ja de filmpjes die klaar staan.
De telefoon gaat, want die gaat de hele dag. De oordopjes in mijn hoofd spelen het deuntje af, maar ik neem niet op. Ik zit op de motor, de telefoon is nu eens niet de baas. Het geluk dat me bekruipt is fijn, motorrijden is prachtig. Het sluit je af van onzin en geeft je ruimte voor je eigen gedachtes. Je helm is je tempel en je zadelpijn een zeurderige mantra van je achterste. De trajectcontrole is voorbij, ik ben bijna thuis en het laatste stuk snelweg is leeg. Vol gas vlieg ik over de vrije banen strak Nederlands asfalt, de motor blaft van geluk en geeft me wat ik wil. Weg zijn de gedachtes over de MotorAvonturist.
Ik ben thuis, zoen mijn vriendin en zet mijn motor weg. Tijd voor een glas whisky en bord voeder. Later schuif ik achter de computer en schrijf deze brei, voor jullie. Binden jullie wel de tent achterop en gaan jullie reizen met de motor?
Mooi motorproza weer Janus ! Ga zo door; er zijn veel stille genieters van Motor Avonturist 🙂
Absoluut, ieder jaar met de motor op pad. Dit jaar route grand alpes en een stuk route napoleon terug. niks reserveren maar tent mee en kijken hoe ver je komt!
Elke dag woon/werk verkeer, dus elke dag lekker het hoofd leeg rijden. Het is dan ook ggenieten om uit te kijken naar de volgende toeristische tochten en vakanties. Hoe veel posts hier maakt niet uit, als het maar vermakelijk is.
ja.
Tof deze website.
Sinds drie jaar rij ik op een africa twin. Long way round was mijn inspiratie om te gaan rijden. Ik rij elke dag, gewoon omdat het kan!
Een tent en een slaapzak achterop de twin en gaan. Vanaf volgende week rij ik op een ktm adventure. Omdat ik meer vermogen wil. Maar de vakantie blijft.
Groeten, Peter
Heel dat harnas aantrekken steekt me tegen. Ik ben daar superlangzaam in want alles moet goed zitten.
Dertig jaar geleden had je al die veiligheidsdingen nog niet. Jawel polities die je brommer op rollen zetten. Als ik in die tijd DE FLUO vest zou gaan produceren zijn zou ik nu rijker geweest zijn dan Bill Gates.
Ik denk dat in die tijd gewoon niemand met fluovesten in zijn kop zat.